Աստվածաշնչում հրեշտակները երազում այցելում են մարդուն, ուղիներ նշում, խորհուրդներ են տալիս, այսինքն՝ ունենք երազների մեկնության, երազներն իբրև խորհուրդ ընկալելու փաստը: Կարո՞ղ ենք երազին հավատալ, երազով առաջնորդվել: 

Աստվածաշնչում կան կոնկրետ դեպքեր, որոնք մասնավոր օրինակներ են՝ կապված Աստծո կամքի դրսևորման հետ և սխալ է դրանք տարածել բոլոր դեպքերի վրա: Աստվածաշունչը խորհուրդ է տալիս հեռու մնալ երազների մեկնություններից: Սիրաքի գրքում շատ պարզ ասվում է. «Նա, ով փորձում է երազներին հավատալ, նման է այն մարդուն, ով վազում է քամու հետևից և փորձում է բռնել իր ստվերը: Այսինքն, սին և դատարկ գործով է զբաղվում» (տես՝ Սիրաք. 34.2-7):

Եկեղեցական հայրերն ասում են, որ երազները լինում են երեք տեսակ:

Առաջին տեսակը մարդու առօրյայից ծնված երազներն են, երբ մարդը մտազբաղ լինելով իր առօրյան տեսնում է երազում:

Երկրորդ տեսակը չարից ծնված երազներն են, երբ չարը փորձում է տարբեր պատկերներով մարդուն գայթակղել, վախեցնել կամ մոլորության մեջ գցել:

Երրորդ տեսակը կարող են Աստծուց լինել: Քանի որ մարդը դեռ սրբության աստիճանի չի հասել, չի կարող տարբերակել այդ տեսակները, ուստի Աստվածաշունչը խորհուրդ է տալիս հեռու մնալ երազների մեկնությունից: Երազների մեկնությունը գուշակություն է, որն Աստված չի թույլատրում:

Օրհնությամբ՝ Տ. Ադամ քահանա Մակարյան