Ս. Նիկողայոս հայրապետը 318 հայրապետներից էր, ովքեր հավաքվեցին Նիկիայի ժողովին Սաբելի և Արիոսի մոլորեցնող հերձվածների պատճառով, քանի որ Սաբելի աղանդը մոլորաբար միավորում և մեկ անձ էր համարում ամենասուրբ Երրորդությունը, որն (իրենց կարծիքով) ունի երեք անուն: Իսկ Արիոսը անօրինաբար բաժանում էր Հոր և Որդու և Ս. Հոգու միասնական երեքանձնյա Աստվածությունը: Այդ պատճառով սուրբ հայրերը հավաքվեցին Նիկիայում, մերժեցին Սաբելի և Արիոսի մոլորությունները և հաստատեցին Եկեղեցու դավանանքը: Միասնական ամենասուրբ Երրորդություն` Հայր և Որդի և Սուրբ Հոգի` 3 անձ և մեկ բնություն, մեկ Աստվածություն, ո´չ երեք Աստված, այլ մեկ Աստված, մեկ կամք, մեկ իշխանություն: Հայր` ծնող, Որդի` ծնունդ, Սուրբ Հոգի` բխող Հորից` էակից Հոր և փառակից Որդու:
Ս. Նիկողայոսը Լիկիայի Զմյուռին քաղաքից էր: Նրա հոր անունը Եպիփան էր, մորը` Նունե, ովքեր ուխտով խնդրեցին իրենց զավակին Աստծուց: Երբ ծնվեց Նիկողայոսը, նա երկու ժամ կանգնեց իր ոտքերի վրա, և քանի դեռ կերակրվում էր մոր կաթով, չորեքշաբթի և ուրբաթ օրերին մոր ստինքները բերան չէր առնում, այլ մնում էր անոթի: Մոր կաթից կտրվելուց հետո էլ այնպես մնաց և չարձակեց իրեն պահքի կերակրով սնվելուց մինչև իր կյանքի վախճանը: Մինչդեռ սնվում էր մոր կաթով ձախ ստինքը բերան չառավ, այլ միայն աջը: Յոթ տարեկան հասակում նրան տվեցին դպրոց` ուսանելու և սովորեցրեցին գրագիտություն: Մի կին չորացած ոտքերով աղաչեց մանուկ Նիկողայոսին առողջացնել իրեն: Ս. Նիկողայոսը, խաչակնքելով կնոջը, իսկույն բժշկեց նրան:
Տասնինը տարեկանում սրբի քեռին` Նիկողայոս եպիսկոպոսը, ձեռնադրեց նրան քահանա և նրան հանձնեց եկեղեցու հոգսը, և նա բարվոք հովվում էր այն: Գյուղում, որ մոտ էր սրբի վանքին, մի դիվահար կին ընկավ գյուղի աղբյուրը, խեղդվեց, և ջուրը ցամաքեց այն աղբյուրում: Նեղյալ ծարավից` գյուղի բնակիչները եկան Ս. քահանա Նիկողայոսի մոտ և աղաչում էին նրանց համար ջուր հանել: Ս. Նիկողայոսը ամբողջ ժողովրդով, խաչով և Ավետարանով գնաց այդ գյուղի վերին ծայրը և, ծնկի իջնելով՝ աղոթեց Աստծուն, և իսկույն ջուր ելավ` հորդառատ, սառը, բարեհամ: Եվ բոլորը, փառք տալով, մեծ ուրախությամբ գոհություն էին հայտնում Աստծուն: Երբ վերադարձավ սուրբն իր եկեղեցին, նրա մոտ հավաքվեց ժողովրդի և քահանաների բազմություն: Նա նստեցրեց բոլորին և, վերցնելով 3 հաց ու մի փոքրիկ կուժ գինի, տվեց նրանց` ուտելու և ըմպելու: Հավաքված բազմության մարդիկ տրտնջում էին մտքներում հացի և գինու սակավության պատճառով: Այնժամ սուրբը, վերցնելով հացն ու գինին, իր ձեռքով բաժանեց բոլորին` լի և առատ: Եվ մարդիկ, հագենալով, զարմացան ու գոհություն հայտնեցին Աստծուն:
Բերեցին երանելիի մոտ մի դիվահար մարդու` կապված կրկնակի շղթայով դևի չարության պատճառով: Սուրբը ձեթ վերցրեց կանթեղից, ցանեց դիվահարի վրա, և նա իսկույն բժշկվեց: Նույնպես և այսահար մի քահանայի բժշկեց և այսակիր մի հովվի սրբեց:
Մի օր Ս. Նիկողայոսը տեսավ Քրիստոսին և Ս. Աստվածածնին: Տերը տվեց նրան Ավետարան, իսկ Ս. Կույսը` զգեստ քահանայական: Եվ նույն օրը Ս. Նիկողայոսին ձեռնադրեցին Զմյուռին քաղաքի միտրոպոլիտ: Այդ պատճառով, երբ նկարում են սուրբ Նիկողայոսի սրբապատկերը, աջից պատկերում են Քրիստոսին` ձեռքը Ավետարան, իսկ ձախից` Ս. Աստվածածնին` ձեռքը զգեստ քահանայական:
Այն ժամանակներում Ասիայում սաստիկ սով եղավ, և կերակուր չէր գտնվում: Ս. Նիկողայոս հայրապետը երևաց մի նավապետի ծովում, տվեց նրան դեկան (փողի և ոսկու կշռի միավոր) երազում ու ասաց. «Արի Զմյուռին և լավագույնս կշահես»: Նավապետը, զարթնելով, տեսավ դահեկանները իր ձեռքում, օրհնեց Աստծուն, տարավ ցորենով իր նավը Զմյուռին և լավ շահեց: Եվ ամբողջ քաղաքը լիացավ հացով: Նավապետը պատմում էր բոլորին իր տեսիլքը, և գնաց սրբի մոտ, օրհնություն ստացավ նրանից:
Մի օր մի նավ մոտ էր խորտակվելու ծովի ալիքներից: Մարդիկ, որ նավում էին կանչեցին Ս. Նիկողայոսի անունը: Եվ նույն ժամին նրանց երևաց Ս. Նիկողայոս հայրապետը և փրկեց նրանց վտանգից:
Եղավ այնպես, որ Կոստանդիանոս թագավորը պատվեց չորս այրերի նրանց քաջության համար: Ոմանք, նախանձելով նրանց պատվին, տվեցին Եպարքոսին ոսկի, և նա զրպարտեց այդ այրերին ու ասաց թագավորին. «կամենում են քեզ սպանել»: Թագավորը բանտարկեց պատվավոր այրերին, և նրանք արտասուքով ապավինեցին Ս. Նիկողայոսի աղոթքներին: Այն գիշերը Ս. Նիկողայոս հայրապետը երևաց Եպարքոսին և թագավորին ու սաստիկ հանդիմանությամբ հրամայեց ազատել անմեղներին բանտից, ապա թե ոչ` շուտով կմեռնեք, ասաց: Եվ թագավորը արձակեց բանտարկյալներին, կանգնեցնելով իր առջև` հարցրեց.
- Մի այր երևաց ինձ այս գիշեր և հրամայեց ազատել ձեզ: Գիտե՞ք, արդյոք, թե ով է նա:
Նրանք ասացին.
- Արքա, հավիտյան ապրիր, Աստծո սրբին մենք ինչպես կարող ենք ճանաչել. կամ Աստծո հրեշտակն է, կամ ոմն սուրբ հայրերից:
Թագավորն ասաց.
- Դուք Աստծո սրբերից ո՞ւմ բերեխոսությունը խնդրեցիք առ Աստված:
Նրանք պատասխանեցին.
- Այո, Զմյուռնո Ս. Նիկողայոս հայրապետին աղաչեցինք և նրա աղոթքները բարեխոս ունեցանք առ Աստված` որպեսզի ազատի մեզ արքայի սպառնալիքներից: Քանզի մի օր Ձեր հրամանով, արքա, եղանք Զմյուռին քաղաքում և այնտեղ սքանչելի բան տեսանք. որովհետև մի մարդու անիրավ մահվանից ազատեց և Աստծո ներգործությամբ հանդիմանեց դատավորին, որ կաշառքի պատճառով կործանում էր անմեղներին: Նույնպես և մենք` անպարտ լինելով, դատապարտվեցինք արքայից և օգնության կանչեցինք Աստծուն և Ս. հայրապետի աղոթքները:
Թագավորն ասաց.
- Նկարագրեք ինձ սրբի կերպարանքը:
Նրանք պատասխանեցին.
- Այր ալևոր և ճաղատ, կարճամորուս և քաղցրատես, նուրբ և բարձրահասակ, ունի գլխին քցափ (կրոնավորի գլխարկ), հայրապետական զգեստ հագնված, ձեռքին` եղեգնյա գավազան:
Թագավորն ասաց.
- Ճշմարտապես, նա երևաց ինձ այս գիշեր և սպառնաց ինձ մահով, եթե ձեզ չարձակեմ:
Եվ նրանք, երկրպագելով, գոհությամբ փառք տվեցին Աստծուն: Արքան պատվական ընծաներ ուղարկեց ի պատիվ Աստծո քահանայապետի և իր թագավորության համար նրանից օրհնություն խնդրեց: Եվ ասաց, թե. «Երկրպագեք նրան իմ անունից և ասացեք. «Քո սրբությանդ կողմից մեզ հրամայվածը կատարեցինք, ընդունիր մեր կողմից այս ընծաները և հիշիր մեզ քո աղոթքներում»: Նրանք, ազատվելով բանտից, մեծ ուրախությամբ գնացին երանելիի մոտ և իրենց հետ ամեն պատահածը պատմեցին: Սուրբը, լսելով, փառք տվեց Աստծուն:
Կար մի ծառ` ահավոր և բարձր, քառասուն կանգուն բարձրությամբ, որտեղ բուն էին դրել դևերը և մարդկանցից պաշտամունք էին ընդունում` զարհուրելի և սարսափազդու երևույթների պատճառով, որ լինում էին ծառից և վախեցնում էին մարդկանց: Եվ մի օր, երբ Ս. հայրապետը անցնում էր նրա մոտով, խաչակնքեց այդ ահավոր ծառը և կործանեց այն և դևերին հալածեց այդտեղից:
Մի օր մի լուսնոտ կին ընկավ սրբի ոտքերը, և Ս. հայրապետը իսկույն բժշկեց նրան:
Իր փոխման օրը Ս. Նիկողայոս հայրապետը տեսավ Աստծո հրեշտակին և սկսեց աղոթել Աստծուն բոլոր հավատացյալների համար, մանավանդ` որ ուխտերով կատարեն նրա հիշատակը, ևս առավել նրանց համար, ովքեր հիշեն նրա անունը վշտերի և նեղությունների ժամանակ: Ապա հրեշտակների միջնորդությամբ ավանդեց իր հոգին Աստծուն:
Սրբի մահից հետո Հովհաննես անունով մի մարդ խորտակվում էր ծովում: Նա հիշեց Ս. Նիկողայոսին, և իսկույն երևաց Ս. հայրապետը, շուտով հանեց նրան ցամաք կենդանի:
Եղավ այնպես, որ մի քահանա եկավ սրբի տապանի մոտ: Նրան գերի վերցրեցին արաբները և կամենում էին սպանել: Քահանան հիշեց Ս. Նիկողայոսին, և իսկույն երևաց սուրբը, հափշտակեց սուրը սպանողի ձեռքից, գցեց այն գետին և փրկեց քահանային ու նրանց, ովքեր իր հետ էին:
Մի մարդ նավով գնում էր Կոստանդնուպոլիս և, խորտակվելով ծովում՝ հիշեց սուրբի անունը: Իսկույն երևաց Ս. հայրապետը, հանեց այդ մարդուն ծովից և տարավ դրեց իր տանը` փակ դռներից ներս: Մարդը, ուշքի գալով, փառավորում էր Աստծուն և չգիտեր, թե որտեղ է: Այդ մարդու ընտանիքը, սրահից լսելով նրա ձայնը, դիմեց ներքև, կարծելով, թե գող է, տեսան իրենց տանտիրոջը` ջրաթաթախ, և զարմանքից ապշեցին: Իսկ մարդը հարցնում էր նրանցից, թե՝ ո՞րտեղ է ինքը: Նրանք ասացին՝ քո տանն ես, և նա պատմեց ողորմության մասին, որն արեց իրեն Աստված Ս. Նիկողայոսի միջնորդությամբ:
Ս. Նիկողայոսը նաև բազում ուրիշ սքանչելի գործեր արեց իր կենդանության օրոք և մահից հետո` նեղյալների և բանտարկյալների, գերյալների և խորտակվողների, ծնող կանանց և ամուլների համար, բարբարոսների պատերազմների և բոլոր վտանգների նեղության, ինչքի և անասունների կորստի ժամանակ:
Ովքեր կանչում են նրա անունը` արագ հասնում են փրկության և իրենց սրտերի փափագածին Տեր Աստծուց` բարեխոսությամբ արագահաս Նիկողայոս հայրապետի:
Նրա աղոթքներով և բարեխոսությամբ, Քրիստոս Աստված, ողորմի´ր այս գիրը կարդացողներին:
Թարգմանեց Աննա Կիշինևսկայան
ՍԵԵՄ լրագրողական ակումբ