Աստվածաշնչում մաքուր լինելու գաղափարը չի վերաբերում միայն ֆիզիկական մաքրությանը։ Աստծո առաջ մաքուր լինել նշանակում է՝ կյանքի բոլոր ոլորտներում մաքրություն պահել։ Աստված ակնկալում է, որ մենք մաքուր լինենք հոգեպես, բարոյապես, մտային և ֆիզիկական առումներով։
 

Մարդկային կատարելության միակ օրինակը Աստված է, Ումից մենք պետք է սովորենք: Գլխավոր պատճառը, թե ինչու է կարևոր լինել մաքուր, այն է, որ Աստված, Ում պաշտում ենք, մաքուր է, անբիծ և սուրբ:
 

Բարոյական մաքրության մասին շատերն են խոսում, բայց հավանաբար քչերն են հետևում մարմնի ու մտքի մաքրության ավետարանական պատգամներին:  Մարմնի մաքրությունն անմիջական կապ ունի հոգու մաքրության, այսինքն՝ մտքի մաքրության հետ: Երբ մարդու միտքը պիղծ է, նրա հոգևոր կյանքն ևս դառնում է անմաքուր: Ամեն ինչ սկսվում է մտքից, ինչպես Քրիստոս Ավետարանում մեզ ասում է, եթե նույնիսկ շնության մասին մտածես, դա էլ է մեղք: Անձնական մաքրությունն ու պատշաճ մտքերը լավ գործերի հիմքն են:
 

Ամուսնության շրջանակներում սեռական միությունն օրինական է, եթե ճիշտ և մաքուր  մտադրությամբ է տեղի ունենում, այդպիսի միությունը պատվարժան է և սրբագործող:  Այսօր ամենամեծ մեղքը թերևս ամուսնությանը կարևորություն չտալն է: Մեծամասնության աչքում այն կորցրել է իր սրբազան լինելը: Լավագույն դեպքում դա քաղաքացիական պայմանագիր է, իսկ շատ հաճախ պատահականություն կամ քմահաճույք, կամ էլ կրքերը բավարարելու միջոց:
 

Ցավալի փաստ է, որ սեռական մեղսագործության առումով հասարակության մեջ շարունակվում է պահպանվել մեծ խստություն կանանց հանդեպ, քան տղամարդկանց: Իրականում այս հարցում խտրականության հարց չի կարող լինել, որովհետև սեռերի տարբերությունը չի փոխում մեղքի  ծանրությունը:
 

Մտքերը մարդուն մղում են գործերի։ Եթե թույլ տանք, որ սխալ ու վատ մտքեր բույն դնեն մեր ներսում, վաղ թե ուշ դրանք մեզ կտանեն այդ մեղավոր մտքերի իրագործման: Աստծո սիրո մեջ մնալու համար շատ կարևոր է, որ հոգևոր, բարոյական և մտային առումներով լինենք մաքուր: Ինչպես Պողոս առաքյալն է ասել․«Եղբայրնե՛ր, ինչ որ ճշմարտութեամբ է, ինչ որ՝ պարկեշտութեամբ, ինչ որ՝ արդարութեամբ, ինչ որ՝ սրբութեամբ, ինչ որ՝ սիրով, ինչ որ՝ բարի համբավով, ինչ որ՝ առաքինութեամբ, ինչ որ՝ գովութեամբ, – ա՛յն խորհեցէք» (Փլպ 4:8):
 

Այո՛, կյանքը նվեր է, որ տվել է մեզ Աստված։ Եթե իսկապես սիրում ենք Նրան, պետք է գնահատանքով վերաբերվենք նրա տված նվերին։ Փորձենք հեռու մնալ ցանկացած վատ սովորությունից կամ արարքից, որը կվտանգի մեր առողջությունը, հակառակ դեպքում արհամարհանք կդրսևորենք այն կյանքի հանդեպ, որը պարգև է՝ տրված Աստծո կողմից:

 

Մարիետտա Խաչատրյան